من،نیز !
تو را آرزو نمیکنم...
هیچوقت!
به آن قبله ی نورانی ات،قسم!
من، نیز !
تو را میان لحظه هایی...
خواهم پذیرفت
که خودت بیایی...
با پای خود!
نه دستانی از من كه هر لحظه به سوی خدایت
دراز است....!
نه با آرزوی من...
تو خودت بیا...
با دلت، نه با آرزوی من...